Hebreus 3 Hebraico

Hebreus 3 Hebraico – Grego – ARC

Hebreus 3 Grego Koinê

1 ῞Οθεν, ἀδελφοὶ ἅγιοι, κλήσεως ἐπουρανίου μέτοχοι, κατανοήσατε τὸν ἀπόστολον καὶ ἀρχιερέα τῆς ὁμολογίας ἡμῶν Χριστὸν ᾿Ιησοῦν,
2 πιστὸν ὄντα τῷ ποιήσαντι αὐτὸν, ὡς καὶ Μωϋσῆς ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ.
3 πλείονος γὰρ δόξης οὗτος παρὰ Μωϋσῆν ἠξίωται, καθ᾿ ὅσον πλείονα τιμὴν ἔχει τοῦ οἴκου ὁ κατασκευάσας αὐτόν.
4 πᾶς γὰρ οἶκος κατασκευάζεται ὑπό τινος, ὁ δὲ τὰ πάντα κατασκευάσας Θεός.
5 καὶ Μωϋσῆς μὲν πιστὸς ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ ὡς θεράπων, εἰς μαρτύριον τῶν λαληθησομένων,
6 Χριστὸς δὲ ὡς υἱὸς ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ, οὗ οἶκός ἐσμεν ἡμεῖς, ἐάνπερ τὴν παρρησίαν καὶ τὸ καύχημα τῆς ἐλπίδος μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν.
7 Διό, καθὼς λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον· σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε,
8 μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ, κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ πειρασμοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ,
9 οὗ ἐπείρασάν με οἱ πατέρες ὑμῶν, ἐδοκίμασάν με, καὶ εἶδον τὰ ἔργα μου
10 τεσσεράκοντα ἔτη· διὸ προσώχθισα τῇ γενεᾷ ἐκείνῃ καὶ εἶπον· ἀεὶ πλανῶνται τῇ καρδίᾳ, αὐτοὶ δὲ οὐκ ἔγνωσαν τὰς ὁδούς μου·
11 ὡς ὤμοσα ἐν τῇ ὀργῇ μου, εἰ εἰσελεύσονται εἰς τὴν κατάπαυσίν μου.
12 Βλέπετε, ἀδελφοί, μή ποτε ἔσται ἔν τινι ὑμῶν καρδία πονηρὰ ἀπιστίας ἐν τῷ ἀποστῆναι ἀπὸ Θεοῦ ζῶντος,
13 ἀλλὰ παρακαλεῖτε ἑαυτοὺς καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν ἄχρις οὗ τὸ σήμερον καλεῖται, ἵνα μὴ σκληρυνθῇ τις ἐξ ὑμῶν ἀπάτῃ τῆς ἁμαρτίας·
14 μέτοχοι γὰρ γεγόναμεν τοῦ Χριστοῦ, ἐάνπερ τὴν ἀρχὴν τῆς ὑποστάσεως μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν,
15 ἐν τῷ λέγεσθαι· σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ.
16 τίνες γὰρ ἀκούσαντες παρεπίκραναν; ἀλλ᾿ οὐ πάντες οἱ ἐξελθόντες ἐξ Αἰγύπτου διὰ Μωϋσέως;
17 τίσι δὲ προσώχθισε τεσσεράκοντα ἔτη; οὐχὶ τοῖς ἁμαρτήσασιν, ὧν τὰ κῶλα ἔπεσεν ἐν τῇ ἐρήμῳ;
18 τίσι δὲ ὤμοσε μὴ εἰσελεύσεσθαι εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτοῦ, εἰ μὴ τοῖς ἀπειθήσασι;
19 καὶ βλέπομεν ὅτι οὐκ ἠδυνήθησαν εἰσελθεῖν δι᾿ ἀπιστίαν.

Hebreus 3 Hebraico – Grego – ARC

1 עַל־כֵּן אַחַי אַנְשֵׁי קֹדֶשׁ חֲבֵרִים מַקְשִׁיבִים לִקְרִיאַת מָרוֹם הַבִּיטוּ פְנֵי מַלְאָכוֹ הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל אֲשֶׁר לוֹ תִשָּׁבַע לְשׁוֹנֵנוּ הוּא הַמָּשִׁיחַ יֵשׁוּעַ׃
2 אֲשֶׁר נֶאֱמָן הוּא לְעֹשֵׂהוּ בְּכָל־בֵּיתוֹ כְּמשֶׁה׃
3 כִּי־יָאֲתָה לּוֹ יֶתֶר שְׂאֵת עַל־משֶׁה כַּאֲשֶׁר בֹּנֵה בַיִת רַב כְּבוֹדוֹ מִן־הַבָּיִת׃
4 כִּי כָל־בַּיִת בָּנוּי בִּידֵי בֹנֶה וּבֹנֵה־כֹל הוּא אֱלֹהִים׃
5 אָמְנָם משֶׁה כְּעֶבֶד נֶאֱמָן הָיָה בְכָל־בֵּיתוֹ לְעֵדוּת עַל־אֲמָרָיו אֲשֶׁר יֵאָמֵרוּן׃
6 אַךְ הַמָּשִׁיחַ נֶאֱמָן כְּבֵן בְּבֵיתוֹ וּבֵיתוֹ אֲנָחְנוּ אִם רַק נֹאחֵז בְּמִבְטַחֵנוּ וְעֹז תִּקְוָתוֹ עַד־הַקֵּץ׃
7 עַל־כֵּן כְּמוֹ שֶׁנֶּאֱמַר עַל־פִּי רוּחַ הַקֹּדֶשׁ הַיּוֹם אִם־בְּקֹלוֹ תִשְׁמָעוּ׃
8 אַל־תַּקְשׁוּ לְבַבְכֶם כִּמְרִיבָה כְּיוֹם מַסָּה בַּמִּדְבָּר׃
9 אֲשֶׁר נִסּוּנִי אֲבוֹתֵיכֶם בְּחָנוּנִי גַּם־רָאוּ פָעֳלַי אַרְבָּעִים שָׁנָה׃
10 לָכֵן אָקוּט בַּדּוֹר הַהוּא וָאֹמַר תָּמִיד תֹּעֵי לֵבָב הֵם וְהֵם לֹא־יָדְעוּ דְרָכָי׃
11 אֲשֶׁר־נִשְׁבַּעְתִּי בְאַפִּי אִם־יְבֹאוּן אֶל־מְנוּחָתִי׃
12 רְאוּ־נָא אַחַי גַּם־אַתֶּם פֶּן־יֵשׁ בָּכֶם לֵב רָע חֲסַר אֱמוּנָה לָסוּר מֵאַחֲרֵי אֱלֹהִים חַיִּים׃
13 אַךְ הוֹכִיחוּ אִישׁ אֶת־רֵעֵהוּ יוֹם בְּיוֹם כָּל־עוֹד אֲשֶׁר יִקָּרֵא הַיּוֹם לְבִלְתִּי יִקֶשׁ לֵב אִישׁ מִכֶּם בְּנִכְלֵי חַטָּאתוֹ׃
14 כִּי חֲבֵרִים אֲנַחְנוּ לַמָּשִׁיח אִם רַק נֹאחֵז בְּמִבְטַחֵנוּ מֵהָחֵל וְעַד־כַּלֵּה׃
15 וְכַאֲשֶׁר נֶאֱמַר הַיּוֹם אִם־בְּקֹלוֹ תִשְׁמָעוּ אַל־תַּקְשׁוּ לְבַבְכֶם כִּמְרִיבָה׃
16 וּמִי הָיוּ הַשֹּׁמְעִים בַּעֲלֵי הַמְּרִיבָה הֲלֹא כָל־הַיֹּצְאִים מִמִּצְרַיִם בְּיַד־משֶׁה׃
17 וּבְמִי הִתְקוֹטֵט אַרְבָּעִים שָׁנָה הֲלֹא בַחַטָּאִים אֲשֶׁר פִּגְרֵיהֶם נָפְלוּ בַמִּדְבָּר׃
18 וְעַל־מִי נִשְׁבַּע אִם־יְבֹאוּן אֶל־מְנוּחָתוֹ הֲלֹא עַל־אֵלֶּה אֲשֶׁר לֹא הֶאֱמִינוּ׃
19 וַאֲנַחְנוּ רֹאִים כִּי לֹא יָכְלוּ לָבֹא מִפְּנֵי חֹסֶר אֱמוּנָתָם׃

Hebreus 3 ARC

Jesus é superior a Moisés

1 – Pelo que, irmãos santos, participantes da vocação celestial, considerai a Jesus Cristo, apóstolo e sumo sacerdote da nossa confissão,
2 – sendo fiel ao que o constituiu, como também o foi Moisés em toda a sua casa.
3 – Porque ele é tido por digno de tanto maior glória do que Moisés, quanto maior honra do que a casa tem aquele que a edificou.
4 – Porque toda casa é edificada por alguém, mas o que edificou todas as coisas é Deus.
5 – E, na verdade, Moisés foi fiel em toda a sua casa, como servo, para testemunho das coisas que se haviam de anunciar;
6 – mas Cristo, como Filho, sobre a sua própria casa; a qual casa somos nós, se tão somente conservarmos firme a confiança e a glória da esperança até ao fim.

Advertência sobre a incredulidade
7 – Portanto, como diz o Espírito Santo, se ouvirdes hoje a sua voz,
8 – não endureçais o vosso coração, como na provocação, no dia da tentação no deserto,
9 – onde vossos pais me tentaram, me provaram e viram, por quarenta anos, as minhas obras.
10 – Por isso, me indignei contra esta geração e disse: Estes sempre erram em seu coração e não conheceram os meus caminhos.
11 – Assim, jurei na minha ira que não entrarão no meu repouso.
12 – Vede, irmãos, que nunca haja em qualquer de vós um coração mau e infiel, para se apartar do Deus vivo.
13 – Antes, exortai-vos uns aos outros todos os dias, durante o tempo que se chama Hoje, para que nenhum de vós se endureça pelo engano do pecado.
14 – Porque nos tornamos participantes de Cristo, se retivermos firmemente o princípio da nossa confiança até ao fim.
15 – Enquanto se diz: Hoje, se ouvirdes a sua voz, não endureçais o vosso coração, como na provocação.
16 – Porque, havendo-a alguns ouvido, o provocaram; mas não todos os que saíram do Egito por meio de Moisés.
17 – Mas com quem se indignou por quarenta anos? Não foi, porventura, com os que pecaram, cujos corpos caíram no deserto?
18 – E a quem jurou que não entrariam no seu repouso, senão aos que foram desobedientes?
19 – E vemos que não puderam entrar por causa da sua incredulidade.