Apocalipse 12 Hebraico

Apocalipse 12 Grego Koinê

1 Καὶ σημεῖον μέγα ὤφθη ἐν τῷ οὐρανῷ, γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον, καὶ ἡ σελήνη ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτῆς, καὶ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῆς στέφανος ἀστέρων δώδεκα,
2 καὶ ἐν γαστρὶ ἔχουσα κράζει ὠδίνουσα καὶ βασανιζομένη τεκεῖν.
3 καὶ ὤφθη ἄλλο σημεῖον ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ἰδοὺ δράκων πυρρός μέγας, ἔχων κεφαλὰς ἑπτὰ καὶ κέρατα δέκα, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ἑπτὰ διαδήματα,
4 καὶ ἡ οὐρὰ αὐτοῦ σύρει τὸ τρίτον τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἔβαλεν αὐτοὺς ἐπὶ τὴν γῆν. καὶ ὁ δράκων ἕστηκεν ἐνώπιον τῆς γυναικὸς τῆς μελλούσης τεκεῖν, ἵνα, ὅταν τέκῃ, τὸ τέκνον αὐτῆς καταφάγῃ.
5 καὶ ἔτεκεν υἱὸν ἄρρενα, ὅς μέλλει ποιμαίνειν πάντα τὰ ἔθνη ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ. καὶ ἡρπάσθη τὸ τέκνον αὐτῆς πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πρὸς τὸν θρόνον αὐτοῦ.
6 καὶ ἡ γυνὴ ἔφυγεν εἰς τὴν ἔρημον, ὅπου ἔχει ἐκεῖ τόπον ἡτοιμασμένον ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, ἵνα ἐκεῖ τρέφωσιν αὐτὴν ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἑξήκοντα.
7 Καὶ ἐγένετο πόλεμος ἐν τῷ οὐρανῷ· ὁ Μιχαὴλ καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ τοῦ πολεμῆσαι μετὰ τοῦ δράκοντος· καὶ ὁ δράκων ἐπολέμησε καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ,
8 καὶ οὐκ ἴσχυσαν, οὔτε τόπος εὑρέθη αὐτῶν ἔτι ἐν τῷ οὐρανῷ.
9 καὶ ἐβλήθη ὁ δράκων ὁ μέγας, ὁ ὄφις ὁ ἀρχαῖος, ὁ καλούμενος Διάβολος καὶ ὁ Σατανᾶς, ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην ὅλην, ἐβλήθη εἰς τὴν γῆν, καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ ἐβλήθησαν.
10 καὶ ἤκουσα φωνὴν μεγάλην ἐν τῷ οὐρανῷ λέγουσαν· ἄρτι ἐγένετο ἡ σωτηρία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ, ὅτι ἐβλήθη ὁ κατήγορος τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, ὁ κατηγορῶν αὐτῶν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἡμέρας καὶ νυκτός.
11 καὶ αὐτοὶ ἐνίκησαν αὐτὸν διὰ τὸ αἷμα τοῦ ἀρνίου καὶ διὰ τὸν λόγον τῆς μαρτυρίας αὐτῶν, καὶ οὐκ ἠγάπησαν τὴν ψυχὴν αὐτῶν ἄχρι θανάτου.
12 διὰ τοῦτο εὐφραίνεσθε οἱ οὐρανοὶ καὶ οἱ ἐν αὐτοῖς σκηνοῦντες· οὐαὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν, ὅτι κατέβη ὁ διάβολος πρὸς ὑμᾶς ἔχων θυμὸν μέγαν, εἰδὼς ὅτι ὀλίγον καιρὸν ἔχει.
13 Καὶ ὅτε εἶδεν ὁ δράκων ὅτι ἐβλήθη εἰς τὴν γῆν, ἐδίωξε τὴν γυναῖκα ἥτις ἔτεκε τὸν ἄρρενα.
14 καὶ ἐδόθησαν τῇ γυναικὶ αἱ δύο πτέρυγες τοῦ ἀετοῦ τοῦ μεγάλου, ἵνα πέτηται εἰς τὴν ἔρημον εἰς τὸν τόπον αὐτῆς, ὅπου τρέφεται ἐκεῖ καιρὸν καὶ καιροὺς καὶ ἥμισυ καιροῦ ἀπὸ προσώπου τοῦ ὄφεως.
15 καὶ ἔβαλεν ὁ ὄφις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ὀπίσω τῆς γυναικὸς ὕδωρ ὡς ποταμόν, ἵνα αὐτὴν ποταμοφόρητον ποιήσῃ.
16 καὶ ἐβοήθησεν ἡ γῆ τῇ γυναικί, καὶ ἤνοιξεν ἡ γῆ τὸ στόμα αὐτῆς καὶ κατέπιε τὸν ποταμὸν ὃν ἔβαλεν ὁ δράκων ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ.
17 καὶ ὠργίσθη ὁ δράκων ἐπὶ τῇ γυναικί, καὶ ἀπῆλθε ποιῆσαι πόλεμον μετὰ τῶν λοιπῶν τοῦ σπέρματος αὐτῆς, τῶν τηρούντων τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ ἐχόντων τὴν μαρτυρίαν ᾿Ιησοῦ.
Apocalipse 12 Hebraico – Grego

1 וְאוֹת גָּדוֹל נִרְאָה אָז בַּשָּׁמָיִם אִשָּׁה עֹטָה מַעֲטֵה שֶׁמֶשׁ וּלְבָנָה תַּחַת רַגְלֶיהָ וְעַל־רֹאשָׁהּ יָצִיץ נֵזֶר שְׁנֵים עָשָׂר כּוֹכָבִים׃
2 וְהִיא הָרָה לָלַת וַתִּזְעַק בַּחֲבָלֶיהָ כִּי נֶהְפְּכוּ עָלֶיהָ צִרֶיהָ׃
3 וַיֵּרָא אוֹת שֵׁנִי בַשָּׁמָיִם וְהִנֵּה תַּנִין גָּדוֹל כְּמַרְאֶה אֵשׁ וְלוֹ שִׁבְעָה רָאשִׁים וְעֶשֶׂר קְרָנַיִם וְעַל־רָאשָׁיו שֶׁבַע כֹּתָרוֹת׃
4 וַיִּסְחַב בִּזְנָבוֹ שְׁלִישִׁית מִן־כּוֹכְבֵי הַשָּׁמַיִם וַיַּשְׁלִיכֵם אָרְצָה וַיַּעֲמֹד הַתַּנִּין לִפְנֵי הָאִשָּׁה לְעֵת לִדְתָּהּ לִבְלֹעַ אֶת־בְּנָהּ בְּהִוָּלְדוֹ׃
5 וְהִיא יָלְדָה אֶת־בְּנָהּ בֵּן זָכָר אֲשֶׁר עֻתַּד לִרְעוֹת אֶת־הַגּוֹיִם כֻּלָּם בְּשֵׁבֶט בַּרְזֶל וַיִּלָּקַח בְּנָהּ אֶל־הָאֱלֹהִים אֶל־כִּסְאוֹ׃
6 וְהָאִשָּׁה בָּרְחָה לָּהּ הַמִּדְבָּרָה אֲשֶׁר־שָׁם הוּכַן־לָהּ מָקוֹם עַל־פִּי הָאֱלֹהִים לְכַלְכֵּל אֹתָהּ שָׁם יָמִים אֶלֶף וּמָאתַיִם וְשִׁשִּׁים׃
7 וַתְּהִי מִלְחָמָה בַּשָּׁמָיִם מִיכָאֵל וּצְבָאָיו עָרְכוּ קְרָב עִם־הַתַּנִּין וְהַתַּנִּין וּצְבָאָיו נִלְחֲמוּ עִמָּם׃
8 וְלֹא יָכְלוּ לָהֶם וּמְקוֹמָם לֹא נִמְצָא עוֹד בַּשָּׁמָיִם׃
9 וַיַּשְׁלִיכוּ אֶת־הַתַּנִּין הַגָּדוֹל הוּא הַנָּחָשׁ הַקַּדְמֹנִי אֲשֶׁר קָרְאוּ לוֹ שׂוֹטֵן וְשָׂטָן אֲשֶׁר הִדִּיחַ כָּל־ישְׁבֵי תֵבֵל אֹתוֹ וְאֶת־מַלְאָכָיו עִמּוֹ הִשְׁלִיכוּ אָרְצָה׃
10 וָאֶשְׁמָע קוֹל גָּדוֹל בַּשָּׁמַיִם לֵאמֹר הַיּוֹם בָּאָה יְשׁוּעַת אֱלֹהֵינוּ גְּבוּרָתוֹ וּמַלְכוּתוֹ וּמֶמְשֶׁלֶת מְשִׁיחוֹ כִּי־הוּרַד שׂוֹטֵן אַחֵינוּ אֲשֶׁר־עָמַד לְשִׂטְנָם לִפְנֵי אֱלֹהֵינוּ יוֹמָם וָלָיְלָה׃
11 וְהֵם גָּבְרוּ עָלָיו בְּדַם הַשֶּׂה וּבְעֵדוּת פִּיהֶם וְלֹא־אָהֲבוּ אֶת־נַפְשָׁם עַד־מָוֶת׃
12 עַל־כֵּן רָנּוּ שָׁמַיִם וְצַהֲלוּ אַתֶּם הַשֹּׁכְנִים שָׁם אוֹי לְישְׁבֵי הָאָרֶץ וּלְשֹׁכְנֵי הַיָּם כִּי־יָרַד אֲלֵיכֶם הַשָּׂטָן וַחֲמָתוֹ גְדוֹלָה מִדַּעְתּוֹ כִּי תִקְצַר עִתּוֹ׃
13 וְכִרְאוֹת הַתַּנִּין כִּי הוּרַד אָרְצָה וַיִּרְדֹּף אַחֲרֵי הָאִשָּׁה אֲשֶׁר יָלְדָה אֵת בֵּן הַזָּכָר׃
14 וַיֻּתְּנוּ לָאִשָּׁה שְׁתֵּי כְנָפַיִם כַּנְפֵי הַנֶּשֶׁר הַגָּדוֹל וַתָּעָף הַמִּדְבָּרָה אֶל־הַמָּקוֹם אֲשֶׁר יְכַלְכְּלוּ אֹתָהּ מוֹעֵד מוֹעֲדִים וָחֵצִי מִפְּנֵי הַנָּחָשׁ׃
15 וַיָּקֶא הַנָּחָשׁ נְהַר־מַיִם מִפִּיו אַחֲרֵי הָאִשָּׁה לְשָׁטְפָהּ בַּנָּהָר׃
16 וַתַּעֲזֹר הָאָרֶץ לָאִשָּׁה וָתִּפְתַּח הָאָרֶץ אֶת־פִּיהָ וַתִּבְלַע אֶת־הַנָּהָר אֲשֶׁר־הֵקִיא הַתַּנִּין מִפִּיו׃
17 וַיִּקְצֹף הַתַּנִּין עַל־הָאִשָּׁה וַיֵּלֶךְ לְהִלָּחֵם בְּיֶתֶר זַרְעָהּ שֹׁמְרֵי מִצְוֹת אֱלֹהִים וְעֵדוּת יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ אִתָּם׃
Apocalipse 12 Hebraico – Grego

Apocalipse 12 ARC

A mulher e o dragão

1 – E viu-se um grande sinal no céu: uma mulher vestida do sol, tendo a lua debaixo dos pés e uma coroa de doze estrelas sobre a cabeça.
2 – E estava grávida e com dores de parto e gritava com ânsias de dar à luz.
3 – E viu-se outro sinal no céu, e eis que era um grande dragão vermelho, que tinha sete cabeças e dez chifres e, sobre as cabeças, sete diademas.
4 – E a sua cauda levou após si a terça parte das estrelas do céu e lançou-as sobre a terra; e o dragão parou diante da mulher que havia de dar à luz, para que, dando ela à luz, lhe tragasse o filho.
5 – E deu à luz um filho, um varão que há de reger todas as nações com vara de ferro; e o seu filho foi arrebatado para Deus e para o seu trono.
6 – E a mulher fugiu para o deserto, onde já tinha lugar preparado por Deus para que ali fosse alimentada durante mil duzentos e sessenta dias.
7 – E houve batalha no céu: Miguel e os seus anjos batalhavam contra o dragão; e batalhavam o dragão e os seus anjos,
8 – mas não prevaleceram; nem mais o seu lugar se achou nos céus.
9 – E foi precipitado o grande dragão, a antiga serpente, chamada o diabo e Satanás, que engana todo o mundo; ele foi precipitado na terra, e os seus anjos foram lançados com ele.
10 – E ouvi uma grande voz no céu, que dizia: Agora chegada está a salvação, e a força, e o reino do nosso Deus, e o poder do seu Cristo; porque já o acusador de nossos irmãos é derribado, o qual diante do nosso Deus os acusava de dia e de noite.
11 – E eles o venceram pelo sangue do Cordeiro e pela palavra do seu testemunho; e não amaram a sua vida até à morte.
12 – Pelo que alegrai-vos, ó céus, e vós que neles habitais. Ai dos que habitam na terra e no mar! Porque o diabo desceu a vós e tem grande ira, sabendo que já tem pouco tempo.
13 – E, quando o dragão viu que fora lançado na terra, perseguiu a mulher que dera à luz o varão.
14 – E foram dadas à mulher duas asas de grande águia, para que voasse para o deserto, ao seu lugar, onde é sustentada por um tempo, e tempos, e metade de um tempo, fora da vista da serpente.
15 – E a serpente lançou da sua boca, atrás da mulher, água como um rio, para que pela corrente a fizesse arrebatar.
16 – E a terra ajudou a mulher; e a terra abriu a boca e tragou o rio que o dragão lançara da sua boca.
17 – E o dragão irou-se contra a mulher e foi fazer guerra ao resto da sua semente, os que guardam os mandamentos de Deus e têm o testemunho de Jesus Cristo.
Apocalipse 12 Hebraico – Grego

Todos os Capítulos de Apocalipse

Apocalipse 12 Hebraico – Grego – ARC

Apocalipse 12 Grego Koinê